Водгукі на вершы беларускіх паэтаў

Вобраз народа у лірыцы Я.К. непарыўна звязаны з вобразам роднага краю, маладой Беларусі. Абуджаная рэвалюцыйнымі падзеямі, яна смела крочыць насустрач новаму жыццю. Радзіма яго зняволена. і таму любоў да роднага краю напоўнена у Купалаўскай паэзіі пачуццем тугі і болю. Але паэт цверда верыць у тое, што наступіць дзень, калі яго Радзіма стане вольнай і шчастлівай, калі яна "займе свой пачэсны пасад паміж народамі". У вершы "ВЫЙДЗі.“ Я.К.Кліча сваю старонку устаць, вызваліцца ад "зімоваго рабскага сну” і ісці "сустракаць вясну лепшай долі” Прыгнечаная царскім самадзяржаўем, Беларусь уяўляецца паэту у вобразе жанчыны-маці, адзетай у лахманы. “Дзікія сцюжы, сівер, зверы захаду” — усе гэтыя во бразы маюць алегарычны сенс, у іх паэт паказвае сацыяльнае і нацыянальнае прыгнечанне бел. народу з боку царізму, але нішто не можа зламаць волі бел. народу да вызвалення. Радзіма выйшла жывою з гэтых суровых выпрабаванняў. Я.К. -выразнік жаданняў і спадзявання у свайго народа, барацьбіт за яго шчасце. Лепшыя вершы паэт прысвяціў Радзіме і народу. У лірычнай паэзіі К. адлюстроўваецца глыбокі боль і грамадскі смутак з прычыны прыгнетання белар. народа, але і боль душы аб яго свабодзе і лепшай будучыні.

Аб чым бы не пісаў К., яго слова заўседы было звернута да народа. Народ — галоўны яго герой. Вершы Я.К. сагрэты гарачым пачуццем любві да Радзімы. Сярод іх "МАЛАДАЯ БЕЛАРУСЬ, "ВЫЙДЗі", "УСЮДЫ ЛЕТА", "БАЦЬКаўШЧЫНА", "РОДНАЕ СЛОВА". Гэтыя творы высокага грамадскага гучання. Яны выражаюць непахісную веру паэта у вызваленне Радзімы. К. моцна адчувае сваю еднасць з роднай зямлей, з яе гісторыяй, традыцыямі, нацыянальнай культурай. Самае дарагое для К. — бацькаўшчына. З ёй звязаны усе надзеі і спадзяванні паэта, яго мара аб свабодзе і шчасці народа ("БАЦЬКаўШЧЫНА"). Любасць да радзімы апаэтызавана у творах К. Гэта высокае патрыятычнае пачуццё. Трэба даражыць ім, быць верным яму. Не на чужым, далекім полі, а на роднай зямлі, дзе нарадзіўся і вырас, "заклікае паэт шукаць шчасце – долю” ("НЕ ШУКАЙ"). Вобраз Радзімы у вершах рамантызаваны. Верш "МАЛАДАЯ БЕЛАРУСЬ” прасягнуты грамадзянскай страсцю, светлым, радасным пачуццем вясны, жыцця, прадчуваннем надыходзячых змен у лесе народа. Беларусь увасабляецца у вобразе маці-пакутніцы. Мінулае радзімы паэта цяжкае, змрочнае. Паэт верыць у блізкае адрадженне радзімы. Яго ідэал — свабодная дэмакратычная радзіма Любоў да радзімы у лірыцы К. зліваецца з пачуццём любві да прыроды. Паэт любуецца прасторамі роднай зямлі, яе лясамі, нівамі, захапляецца красатой свайго краю ("Я ЛЮБЛЮ"). Характэрныя асаблівасці пейзажнага жывапісу К. выявіліся у вершах "ЯВАР", "ЯВАР і КАЛіНА", "ЛЕТА", "ЖНІВА", "АДЦВІТАННЕ".